Açeliler ırk olarak Malay ırkı içinde
yer almaktadır. Bununla birlikte, tarihin erken dönemlerinden itibaren Hint,
Acem, Arap ve Çinliler gibi farklı ırk ve kültürlere mensup toplulukların
Açe’ye gelip yerleşmesi zamanla ırkların karışımını meydana getirdi. Ayrıca,
söz konusu grupların kendi kültürel dokularını paylaşıma sunmaları ile Açe’de
birarada yaşayabilen çoğulcu kültürel yapının ortaya çıkmasına neden oldu.[1]
Bununla birlikte, yukarıda ifade
edildiği üzere farklı kültürel dokuyu ortaya koyan Aceh kelimesinin bu açılımı, toplumdaki insan tipolojilerinin ve
kültürlerinin farklılığına bakıldığında doğru gibi gözükse de, bazı bilim
adamları bunun sadece bir sözlü gelenek ürünü olduğunu, bu konuda bilimsel bir
dayanağın olmadığını ifade ederler. Oysa ki, Hintliler, Çinliler, Araplar ve
Avrupalılarla olan yakın ilişkiler sadece kültüre değil, halkın fiziksel
görünümüne de yansır. Avrupa tipine özellikle Batı Açe’de ve Lamno’da, Hintli
tipine kıyı boyunca, Çinli tipine ise kuzey bölgelerde rastlamak mümkün. Banda
Açe ve civarında az sayıda da olsa Türk kökenli gruplar yaşar. Banda Açe’deki
Türk köyleri olarak bilinen Gampung Bitai, Gampung Pande ve Emperoum’da bazı
ailelerin geçmişle bağlarını -en azından toplumsal hafıza olarak- muhafaza
ettiklerine rastlanır.
Günümüzde Açe’de etnik unsurlar
bakımından sekiz grubun varlığı dikkat çekmektedir. Bu gruplar Açe, Alas, Aneuk
Jamee, Gayo, Kluet, Simeulu, Singkil ve Tamiang adıyla bilinir. Endonezya’nın
diğer bölgelerinde olduğu gibi, Açe toplumunda da geleneğin (adat) büyük bir yeri vardır. [2]
Ancak Açeliler gelenek ile İslam hukuku arasında bir tezat değil, birbirini
tamamlayıcı unsurlar olarak kabul ederler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder