10 Kasım 2021 Çarşamba

Mindanao’da MILF silah bırakma süreci ve ekonomik kalkınma sorunu / Decommissioning of MILF combatant and weapons and the issue of economic development

Mehmet Özay                                                                                                                            11.09.2021

Bangsamoro Müslümanları özerk yönetim sürecinde, normalleşme sürecinin önemli safhalarından biri olarak silahların bırakılmasında yeni bir safha yaşanıyor.

Moro İslami Kuruluş Cephesi (Moro Islamic Liberation Front-MILF), 2014 yılındaki barış sürecinin ardından başlayan, silahların teslimi sürecinde takvime uygun olarak gelişme göstermesini, bölgede barışın tesisi adına olumlu bir gelişme olarak değerlendirmek gerekiyor.

Silahların bırakılması sürecinde yetkili olan ve Türkiye’nin liderliğinde çalışan bağımsız komisyonun işlevini yerine getirmesiyle, savaşçıların tam anlamıyla sivil yaşama geçişlerine kapı aralanmış olacak geliyor. Bu noktada, mali yardım, eğitim ve teknik yardım süreçleri gibi bazı düzenlemeler dikkat çekiyor.

Geçiş dönemi yönetimi

27 Mart 2014 tarihinde Filipinler merkezi hükümetiyle varılan Bangsamoro Kapsamlı Anlaşması’nda (Comprehensive Agreement on the Bangsamoro-CAB) öngörülen ve Mindanao Adası’nda yapılan referandum sonrasında belirli bölgelerini kapsayan özerk yönetim sınırları, 2019 yılında geçiş dönemi uygulamasına başladı.

Bangsamoro Geçiş Yönetimi (BTA) adı verilen ve 2022 yılına kadar üç yıl sürmesi plânlanan geçiş döneminin, geçtiğimiz Eylül ayında 2025 yılına kadar uzatılmasına karar verildi.  

Geçiş yönetiminin, MILF’e bırakılan bölgelerde tam yönetimin sağlanabilmesi için gerekli idari ve altyapının hazırlanması amaçlanıyor.

Silahların teslimi süreci

Barış anlaşması sürecinde MILF tüm silahları bırakmayı reddederken, bunu geçiş sürecine bağlı olarak tedrici olarak gerçekleştirecekleri teminatı vermişti. Buna göre, toplam 40 bin MILF savaşçısının belirli bir takvime bağlı olarak silahsızlandırılması konusunda anlaşma sağlanmış oldu.

MILF’in barış anlaşmasıyla birlikte silahların tamamını bırakmaya yanaşmamasında hiç kuşku yok ki, merkezi yönetim ve özellikle de orduya yönelik güven eksikliğinin önemli bir payı bulunuyordu.

Bugüne kadar yaşanan gelişmeler bakıldığında ise güven tesisi yönünde sivil yönetimin önemli adımlar attığı ve bunun bir ifadesi olarak da bugün silahların tesliminde üçüncü safhaya gelindiği gözlemleniyor.

İlki geçtiğimiz aylarda vefat eden sabık devlet başkanı Benno Simeon III. Aquino döneminde yani 2015 yılında hayata geçirildi. 2015 yılındaki bu silah bırakma sürecinde, MILF’e bağlı 145 savaşı sürece katılmış ve üst düzey silah teslim edilmişti.

İkincisi, 2019 yılında şu anki devlet başkanı Rodrigo Duterte’nin de desteğiyle 12 bin savaşçı sürece dahil olmuş ve 2.100 silah ile 500 civarında çeşitle mühimmat teslim edilmişti.

Böylece, iki safhada belirli grupların silah bırakmaları tamamlanmıştı. Belirlenen takvime göre üçüncü safha ise dün yani, 8 Kasım’da gerçekleşmeye başladı.

Buna göre hafta sonu Bağımsız Komisyon 8 Kasım Pazartesi günkü başlayan teslim için gerekli hazırlıklarını yaptı. MILF’e bağlı birlikler hareketin Barangay Crossing Simuay’daki kampından eyalet eski başkentine getirildiler.

Şimdi bu safhalardan üçüncüsü başladı. 8 Kasım ilâ 17 Aralık günleri arasında yapılacak çalışmalarla, MILF’e bağlı silahlı birliklere mensup toplam 14.000 savaşçı daha sürece dahil olacak ve 2500 adet silah teslim edilecek.

Böylece, söz konusu birliklerin, resmi olarak tam anlamıyla sivil yaşama geçiş yapmalarının da yolu açılmış olacak. Silahların iadesinde üçüncü safhanın yaşanıyor olması, Mindanao barış süreci için kuşkusuz ki önemli bir gelişme.

Bölge güvenlik yapısı henüz oluşturulamadı

Bununla birlikte, güvenlik konusunda daha önce yapılan plânlamada yavaş ilerlendiği gözlemleniyor.

Ortak Barış Güvenlik Ekibi adı verilen ve altı bin kişiden oluşacak güvenlik biriminin henüz sadece, 400 kişiden ibaret olması açıkçası, bölgede sosyo-ekonomik faaliyetlerin ortaya konulmasında takvimi de etkileyebilecek bir engel olduğuna dikkat çekmekte yarar var.

Özerk yönetime konu olacak beş eyalet, üç şehirde güvenlikten sorumlu olacak bu altı bin kişilik güvenlik biriminin, 3000’i MILF diğer 3000’ini ise Filipinler merkezi hükümetine bağlı ordu ve polis güçleri teşkil etmesi plânlanmıştı.

Bangsamoro bölge yönetiminde eğitim bakanı görevini de yürüten MILF barış süreci kurulu başkanı Mohagher Iqbal, yaptığı açıklamada gecikmeyle ilgili olarak temel neden olarak, kovid-19 sürecine işaret ediyor. Bir diğer neden, ilgili birimlerin eğitimini sağlayacak alt yapının henüz ortaya konulamamış olması gösteriliyor.

Bu noktada, 2014 yılında barış sürecinde yer alan ve aralarında Türkiye’nin de olduğu çeşitli ülke ve uluslararası kurumların Bangsamoro özerk yönetimine geçişte en temel unsurlardan biri olan güvenlik teşkilindeki bu altyapı sorununa bir an önce çözüm bulmaları, bölge halkı için gayet önemli bir katkı sağlayacaktır.

Bangsamoro özerk yönetimi

Bangsamoro özerk yönetiminin tam anlamıyla hayata geçirilebilmesinin önünde bazı temel safhalar bulunuyor. Yukarıda dikkat çekilen silah bırakma sürecinin başarıyla sürmesinin sadece, bu safhalardan biri olduğunu ve her şey olmadığını unutmamak gerekir.

Bunun yanı sıra, bölgede güvenliğin tesisi ve özellikle başta eski savaşçılar olmak üzere, genel toplum kesimlerinin sosyo-ekonomik kalkınmalarını sağlayacak eğitim, sağlık, teknik alt yapı düzenlemeleri; ekonomik faaliyetler için imalâthaneler, tarım plântasyonlarının hayata geçirilmesi büyük önem taşıyor.

Bu noktada, 1970’li yılların başlarından 2014 yılına kadar savaş ortamına konu olmuş Mindanao Adası ve bu adayla organik varlığı itibarıyla Sulu ve Palawan Takımadaları’nın da bu süreçte gerek ulusal gerekse uluslararası çevrelerin desteğine gereksinim duyduğuna kuşku yok.

Özellikle, bölgede barış ortamının ASEAN için büyük bir önem taşıması, ilk etapta akla ASEAN üyesi ülkelerin kalkınmasında başat rol oynayan süreçlerin yani, imalât sanayiine bağlı ihracatın geliştirilmesi önem arz ediyor.

Bölgenin, hem jeo-ekonomik ve jeo-stratejik konumu, zengin tarım arazilerinden suyollarına kadar potansiyel bir ekonomik değere işaret ediyor. Bu noktada, endüstriyel tarımdan, deniz ürünlerine değin pek çeşitli iş kollarının ortaya konulması, nitelikli insan işgücünün oluşturulması, bölge ekonomisinin gelişmesinde anahtar rol oynayacaktır.

2019 yılında başlayan ve önümüzdeki yıl sona ermesi beklenen geçiş dönemi, yaşanan bazı sorunlar nedeniyle 2025 yılına uzatılmasına rağmen, MILF savaşçılarının silahları teslimi belirlenen takvime göre devam ediyor. Bu çerçevede, söz konusu süreç yani, 4. safha 14 bin savaşçının silah bırakması ve sivil yaşama geçmesiyle sonuçlanmış olacak.

Bununla birlikte, Bangsamoro toplumunun sağlıklı bir şekilde tam yönetime hazırlığında, bölge güvenliğinin sağlanması kadar ekonomik alt yapının da kaçınılmaz bir öneme sahip olduğu ortada. Bu konuda, başta ASEAN ülkeleri olmak üzere Bangsamoro sürecine destek veren ülkelerin bölgenin ekonomik kalkınmasında aktif rol alması gerekiyor.

https://guneydoguasyacalismalari.com/2021/11/09/mindanaoda-milf-silah-birakma-sureci-ve-ekonomik-kalkinma-sorunu-decommissioning-of-milf-combatant-and-weapons-and-the-issue-of-economic-development/

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder